Projektowanie krajobrazu zadaniem dla architekta krajobrazu
Absolwenci uczelni wyższych, kończący studia, związane z ochroną środowiska, mogą uzyskać tytuł architekta krajobrazu. Zawód ten jest chroniony i skupiony na grupie specjalistów, związanych z kształtowaniem krajobrazu. Ukończenie studiów na kierunku Architektura krajobrazu, uprawnia do tytułu zawodowego inżyniera architekta krajobrazu lub magistra inżyniera architekta krajobrazu. Zawód ten łączy naukowe i artystyczne działania, polegające na zarządzaniu środowiskiem, a także planowaniu i projektowaniu otoczenia.
Zadania architekta krajobrazu są szerokie. Podstawową działalnością jest ochrona zasobów naturalnych, oraz zapewnienie użyteczności wszystkim ich elementom. Osoba zajmująca się kształtowaniem krajobrazu, opracowuje sposób chronienia rzeźby terenu, występujących na nim zbiorników wodnych, gleby, a także klimatu i biocenozy w danym środowisku. Troską specjalisty jest minimalizowanie skutków działania człowieka, który dąży do wykorzystania krajobrazu do swoich potrzeb.
W kręgu zainteresowań architekta krajobrazu znajduje się również zagospodarowanie zieleni miejskiej. W projektach zostają uwzględniane strefy dla ruchu rowerowego i pieszego, atrakcje widokowe, ogrody osiedlowe, parki i skwerki, itp. Architekt krajobrazu ma udział w powstawaniu takich miejsc jak ogrody botaniczne, parki etnograficzne, a nawet cmentarze.
Kształtowanie krajobrazu to również dbałość o wygląd terenów przy szlakach komunikacyjnych, wokół obiektów użyteczności publicznej, zakładów przemysłowych i centrów handlowych.
Zachowani walorów zabytkowych określonego miejsca, nakłada obowiązek opracowania dokumentacji konserwatorskiej, w celu ochrony zabytków sztuki ogrodowej i krajobrazów historycznych.
Perspektywy zawodowe
Współczesny świat cechuje gwałtowny rozwój miast, powstawanie nowych szlaków komunikacyjnych i obszarów rekreacyjnych, zapewniających komfortowy wypoczynek na łonie przyrody. Zachodzące zmiany w otoczeniu człowieka, zapewniają atrakcyjną pracę dla absolwentów kierunków, związanych z ochroną środowiska.
Architekci krajobrazu często są znawcami roślinności synantropijnej w miastach, co umożliwia właściwe zagospodarowanie miejskiej szaty roślinnej. Wykorzystują zdobycze badawcze doświadczonych architektów i opracowują własne projekty.
Prekursorem architektury krajobrazu w polskiej rzeczywistości był Franciszek Krzywda-Polkowski, który zaprojektował Park w Żelazowej Woli.
Wzorem dla młodych architektów krajobrazu może być Janusz Janecki, twórca metody waloryzacji krajobrazu, nazwanej kryterium linii prostych. Według jego koncepcji uwaga obserwatorów skupia się na punktach zainteresowań, mieszczących się w polu widzenia. Kryterium wartościowania w konkretnym krajobrazie jest, wg Janeckiego, udział linii prostych w obszarze widzenia.
Wielkie zasługi na polu ochrony naturalnego środowiska należy przypisać Januszowi Korbelowi, doktorowi inżynierowi architektowi, któremu zawdzięczamy ochronę Puszczy Białowieskiej.
Współcześni architekci krajobrazu to osoby, którym oprócz kształtowania otoczenia i zabiegów, zachowujących jego walory, leży na sercu jakość życia ludzi i zwierząt. Okazji do działalności dostarczają, modne ostatnio w Polsce, ogrody na dachach czy przydomowe ogrody, wykorzystujące małą architekturę, jako dopełnienie szaty roślinnej. Dobór roślin, ze względu na ich piękno, jak i użyteczność ekologiczną oraz właściwe gospodarowanie wodą, także opadową – stwarzają okazję do działalności edukacyjnej. Świadomość, że każdy użytkownik ogrodu może przyczynić się do zachowania, np. malejącej populacji pszczół czy wróbli, poprzez nasadzenia określonych roślin, jest również zasługą architektów krajobrazu.