W Polsce jest całkiem sporo wyższych uczelni o profilu przyrodniczym, a jedną z nich jest między innymi Wyższa Szkoła Ochrony Środowiska. Historie powstanie tego typu placówek w naszym kraju są zazwyczaj bardzo podobne, różnią się jedynie czasem powołania instytucji i plejadą nazwisk związanych z jej rozwojem i historią. W tym przypadku sięga ona końca ubiegłego wieku, kiedy to grupa specjalistów z doświadczeniem na rynku środowiska i ekologi Europy Zachodniej postanowiła powołać do życia swoją własna fundację. Choć inicjatywa nie od razu rozwinęła się w Bydgoszczy, to bardzo szybko udało się zdobyć potrzebne środki na kontynuowanie dynamicznego rozwoju tego przedsięwzięcia. Pierwszym instytutem, jaki utworzono był Instytut Ekologi Stosowanej. Dzięki dużemu zainteresowaniu ze strony zarówno władz miasta, jak i środowiska akademickiego oraz absolwentów szkół średnich, w niedługim czasie przeniesiono działalność uczelni do Bydgoszczy.
Tak oto inicjatywa zaczęła kwitnąć w umysłach coraz większej liczby osób i choć na początku obrała drogę zawodowej placówki edycyjnej dla maturzystów, to zdobyte kontakty i poszerzanie doświadczenia pomogły jej nawiązać współpracę z uczelniami zagranicznymi (z Holandii i Niemiec). W rozwoju tejże uczelni pomocne okazały się również fundusze, które udało się pozyskać z programów wsparcia dla edukacji z Unii Europejskiej. To właśnie na tym etapie powstał realny koncept przekształcenia działalności edukacyjnej w uczelnię wyższą, gdzie młodzi ludzie mogli by zdobywać wiedzę specjalistyczną z zakresu zagadnień związanych z ochroną środowiska naturalnego.
Decyzja potwierdzająca utworzenie szkoły została wystawiona w 1998 roku, oficjalnie zmieniając jej nazwę na „Wyższa Szkoła Ochrony Środowiska”. Na owe czasy była to pierwsza tego typu niepubliczna placówką edukacyjna w Bydgoszczy. Na początku swojej działalności obrała strukturę jedno-wydziałową, jednak szybko udało się rozszerzy jej ofertę. Pierwszymi specjalizacjami, jakie studenci zdobywali z jej pomocą były ochrona środowiska i projektowanie krajobrazu oraz zarządzanie infrastrukturą leśną i zielenią miejską.
Do 2004 roku udało się zgromadzić w murach tej uczelni wyższej już blisko 1000 studentów, którzy kształcili się zarówno w trybie stacjonarnym jak i niestacjonarnym. Do grona specjalizacji dołączyły wówczas:
– zarządzanie w branży rolniczej,
– ochrona środowiska wokół metropolii miejskich,
– ochrona zbiorników wodnych,
– ekologiczne zarządzanie w przemyśle.
Rok później, kiedy postanowiono jeszcze bardziej wzbogacić ofertę edukacyjną, przyszła decyzja z Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego o zmianie nazwy uczelni na „Wyższa Szkoła Środowiska”. Na tym etapie w ofercie pojawiły się również profesjonalne kursy oraz studia podyplomowe. Wzbogaceniu uległa również różnorodność zagadnień, która została uzupełniona o kierunki związane z lotnictwem oraz ochroną dziedzictwa kultury.
Budynek, który obecnie zajmuje Wyższa Szkoła Środowiska posiada powierzchnię ok. 1000 m3, co daje studentom komfortowe warunki do nauki. W murach placówki uniwersyteckiej znajdują się specjalne sale dostosowane do prowadzenia wielu różnorodnych zajęć dydaktycznych:
– aula,
– laboratoria chemiczne,
– czytelnia i biblioteka,
– laboratoria biologiczne.
Podczas zajęć terenowych wykorzystuje się tu także wielohektarowe zaplecze rolne i leśneutworzone we wspólpracy z Centrum Ochrony Środowiska Wiejskiego, gdzie studenci otrzymują możliwość odbycia zajęć praktycznych. Uczelnia ta wielokrotnie została wyróżniona za osiągnięcia oraz poziom edukacji (zarówno przez studentów, jak i podmioty zewnętrzne np. Ministerstwo Edukacji). Doktoranci Wyższej Szkoły Srodowiska zdobywają wiele nagród, a ich publikacje zamieszczane są również w prasie międzynarodowej oraz na portalach anglojęzycznych, które od lat zajmują się zagadnieniami związanymi z ochroną środowiska naturalnego.