Zrównoważony rozwój na świecie

W ostatnich latach bardzo mocno krytykowano przesadny konsumpcjonizm współczesnych społeczeństw, wytykając fatalny wpływ globalnej gospodarki chociażby na stan środowiska naturalnego. Obecnie nikogo nie dziwą już fatalne wyniki badań nad ocieplaniem klimatu – problemem nie jest znalezienie konsensusu co do samego istnienia zjawiska, ale co do jego skutków i tempa dalszego rozwoju tej tragicznej sytuacji. Działalność człowieka na planecie, rozrost miast i uprzemysłowienie całego globu, doprowadziły do nieodwracalnych zmian, a dalsze rozwijanie się niektórych państw bez wątpienia będzie jeszcze przyczyniało się do dalszej degradacji środowiska naturalnego.
Wzrost produkcji przemysłowej, rolnicze wykorzystywanie gruntów do samego końca i drastyczny wzrost powierzchni zajmowanej przez duże ośrodki miejskie – to dla środowiska naturalnego na całej planecie bardzo wielkie wyzwania. A ponieważ człowiek nie zrezygnuje z dalszego rozwoju i wciąż produkował będzie nowe rzeczy, zużywając przy tym energię i inne naturalne ograniczone zasoby – ostatecznie cywilizacja będzie zmuszona stanąć oko w oko z problemem kończących się zapasów wody, ropy naftowej czy gazu. Coś, co jest dzisiaj absolutną podstawą funkcjonowania prawie każdego państwa, przedsiębiorstwa i gospodarstwa domowego, za kilkadziesiąt lub kilkaset lat może stać się towarem tak deficytowym, że dostęp do niego będą miały tylko i wyłącznie nieliczne elity finansowe, polityczne lub wojskowe.
Niszczenie środowiska naturalnego i masowe konsumowanie otoczenia przez człowieka nie może jednak trwać w nieskończoność i należy przynajmniej nieco zmienić ten trend. Kluczem do sukcesu w opinii wielu analityków jest polityka zrównoważonego rozwoju, a więc takie kreowanie dalszego postępu cywilizacyjnego, by wiedza i ogromne możliwości człowieka nie wykorzystywały wyłącznie zasobów naturalnych, ale służyły im. Dzisiejsze możliwości gospodarcze, budowlane i technologiczne wielu regionów umożliwiałyby im całkowitą rewitalizację terenów zielonych, maksymalizację przychodów energetycznych z odnawialnych źródeł i zminimalizowanie wszelkich zagrożeń naturalnych poprzez właściwe kształtowanie i wspieranie mechanizmów buforowych oferowanych przez samą  naturę.
Wypłukiwanie plaż przez prądy morskie, będące zagrożeniem dla człowieka oraz równowagi ekosystemu, można w sposób drastyczny i całkowicie nieuprawniony powstrzymywać poprzez odprowadzanie piasku z morskiego dna z powrotem na plażę. Technologicznie wiele państw prowadziło w swojej historii takie działania, skutkujące jednak tylko zwiększeniem się siły i występowania prądów morskich, jeszcze mocniej wypłukujących taki piasek. Naturalnym zaś rozwiązaniem wykorzystującym procesy występujące w przyrodzie było odpowiednie zasadzenie we właściwych miejscach roślin, których systemy korzeniowe umocniłyby warstwy piasku na plaży i uniemożliwiły prądom morskim ich dalsze wypłukiwanie. Organy międzynarodowe, a wśród nich Unia Europejska, bardzo mocno kładzie nacisk na takie projektowanie rozwoju, by w racjonalny sposób odzyskiwać tereny zielone do użytkowania i mądrze włączać je w cały zakres polityk sektorowych uprawianych w mieście.